Jouncas
Juncus inflexus
Juncaceae
Noms en français : Jonc arqué, Jonc glauque.
Descripcioun :Lou jouncas es un jounc coumun renadiéu, en mato, que trachis dins li relarg bagna, ribo d'aigo, prado umido, mueio, roubino, ermas umide... Li tijo, molo, soun tihouso à roumpre. Se recounèis à si lònguis enflourejado flaco qu'an de tepalo longo e pounchudo e subretout à si tijo coustelado e verdalo qu'an uno mesoulo "en paquet" (fotò). Lou fru èi peréu acaba emé uno pichoto pouncho.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 5 à 6 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Ribiero
- Mueio
- Estang
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Juncus inflexus L., 1753
Plantage(-maritime)
Plantago maritima
Plantaginaceae
Nom en français : Plantain maritime.
Descripcioun :Aquéu plantage renadiéu trachis en mato dins li relarg argelous e marlous gourga d'aigo en sesoun. Li fueio, tóuti pariero, soun longo de 5 à 40 cm e primo de 1,5 à 7 mm. L'espigo de flour, de coulour jauno (estamino), fai 2 à 15 cm de long. La subp. de Prouvènço ié dison serpentina. Èi proche de l'erbo-de-muret que trachis en mountagno, dins li coumbo à nèu.
Usanço :Emai aguèn ges d'entresigne segur, poudèn pensa que, coume tóuti li plantage, aquéu èi peréu manjadis e bessai vertuous.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Tepiero argelouso
- Marlo
Estànci : Mesoumediterran à Aupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Plantago maritima L., 1753
(= Plantago maritima subsp. serpentina (All.) Arcang., 1882 )